W kwietniu przypada 115 rocznica likwidacji powiatu pleszewskiego, który powstał po Kongresie Wiedeńskim, kiedy na nowo wytyczano granice europejskich państw. Polski na niej już nie było. Utworzony przez pruskiego króla Wilhelma Fryderyka IV powiat pleszewski, zlikwidowano w roku 1932 w czasach II Rzeczpospolitej.

Powiat pleszewski, utworzony w roku 1817 w ramach Wielkiego Księstwa Poznańskiego, był rozległy, liczył cztery miasta: Pleszew, Jarocin, Mieszków i Nowe Miasto. Za Prosną było już Królewstwo Kongresowe podporządkowane Imperium Rosyjskiemu. W 1878 roku wydzielono powiat jarociński. W okrojonym zakresie powiat pleszewski dotrwał do odzyskania niepodległości przez Polskę, po czym 1 kwietnia 1932 roku został włączony do powiatu jarocińskiego. W 1956 roku udało się powiat reaktywować poszerzając go o zaprośniańskie gminy Chocz i Gizałki i o Dobrzycę, która zawsze była koźmińska albo krotoszyńska. W 1975 powiaty upadły, stworzono małe województwa. W 1999 roku, kiedy po zmianie ustroju idea powiatów powróciła, Pleszew znów zawalczył. I po raz trzeci jest siedzibą powiatu.

na fot.: most na Prośnie w Bogusławiu, gdzie była granica państw / zdjęcie ze zbiorów Muzeum Regionalnego w Pleszewie

graf.: mapa powiatu pleszewskiego w granicach z końca XIX wieku i teraz / źródło: ,,Wędrówki po Ziemi Pleszewskiej''